Voordat we met oliebollen en champagne 2023 inluiden, kijken we traditioneel terug op het jaar dat achter ons ligt. Het jaar dat Vief het levenslicht zag was in vele opzichten turbulent. Een jaar waarin wereldwijd donkere wolken zich samenpakten. Maar waarin we ook het leven vierden, opstonden na tegenslag en de draad van ons leven weer oppakten na verlies of ziekte. Want wat naar voren komt in alle verhalen die Viefers met ons deelden; we zijn veerkrachtiger dan we denken. Een bloemlezing.
Vief maken we samen. Daarom kan iedereen z’n verhaal bij ons kwijt. Wij weten dat het ‘van je af schrijven’ vaak de eerste stap is op weg naar meer grip op en regie over je leven. En jullie schreven ons massaal het afgelopen jaar. Honderden persoonlijke verhalen van positief tot hartverscheurend en van kort tot uitgebreid. En dat je ook met een kort verhaal heel veel kunt vertellen bewijst Sjaan, die ons het volgende schreef:
“Ik zit in diepe shit. Mijn man is 16 jaar geleden overleden. Ik heb nu wel ‘n vriend maar het ergste is dat ik 8 maanden geleden mijn zoon heb verloren. Dit is echt wel het ergste wat mij overkomen is. De wereld verging bij het bericht.”
Vier zinnen waarachter een wereld van leed en emotie schuilt. Bij Vief begrijpen we natuurlijk dat dit verlies bijna ondraaglijk is. En we willen zeker niet doen alsof wij alle oplossingen hebben. Maar we werken er wel aan. Wij zijn er als je de draad van het leven even kwijt bent, maar graag weer wilt oppakken. We weten dat verlies vaak leidt tot gevoelens van eenzaamheid. Dat verlies soms ook leidt tot teleurstelling in de medemens, lezen we in het verhaal van Ida:
“Ik heb mijn man 6 weken terug verloren na een ziekbed van amper 8 maanden. We waren dit jaar 50 jaar getrouwd en dat konden we een klein beetje vieren in het verpleeghuis waar mijn man jammer genoeg heen moest. Waar ik heel veel moeite mee heb, is dat alles gewoon doorgaat, terwijl mijn leven na 54 jaar bij mijn man te zijn geweest helemaal stilstaat. Je bent opeens alleen, hebt niemand om mee te praten en nu pas leer je de ware aard van sommige mensen kennen. Ik ben heel verdrietig en teleurgesteld.”
Gelukkig voel ik me nu weer mezelf
Hoe donker de tunnel ook lijkt, het oude spreekwoord ‘gedeelde smart is halve smart’ is nog net zo waar als honderd jaar geleden. En veel mensen lukt het om de draad weer op te pakken. Zoals ook blijkt uit de verhalen die we ontvangen. Marian schreef ons:
“Mijn partner Fred is helaas eind 2021 aan Corona overleden. Ik ben heel erg verdrietig geweest maar heb geleerd om ook dingen alleen te doen. In het begin viel dat niet mee, ook omdat mijn dochter in Australië woont en mijn zoon 110 km bij mij vandaan met de kleinkinderen. Maar nu doe ik vrijwilligerswerk en heb leuke vriendinnen waar ik mee op pad ga. Gelukkig voel ik me nu weer mezelf. Ik ben niet op zoek naar een man maar zeg niet nooit al ben ik inmiddels 69!”
We kunnen elkaar nog niet helemaal missen
Verlies betekent in de inzendingen die we krijgen vaak het overlijden van een naaste. Maar verlies komt natuurlijk in alle soorten en maten. Dat het ook minder definitief kan zijn, bewijst het verhaal van Helene.
“Na vijftig jaar huwelijk vertrok mijn man Paul van de een op de andere dag uit huis, zonder ook maar iets met mij te overleggen. Ik heb zo goed en kwaad als het kon mijn leventje voortgezet en ben in ons huis blijven wonen. Maar dat brak me na enige jaren toch op en ik ben op zoek gegaan naar een appartement. Nu moest ik weer nieuwe mensen leren kennen en dat viel niet mee. Ik ben 79 jaar en nog fit. Langzamerhand leer ik wat bewoners in het appartementencomplex kennen en pakken we af en toe samen een terrasje. Ook ga ik met mijn vriendin samen op stap, wat reuze gezellig is. Ik ben lid van een seniorenvereniging en verder ga ik regelmatig naar mijn dochter Sandra, die in Portugal woont en werkt. Ik schilder, handwerk en lees veel. Met mijn man is het contact weer goed gekomen en we zien elkaar regelmatig. Tot tevredenheid van beiden. We kunnen elkaar nog niet helemaal missen. Mijn leven is anders gelopen dan ik zou willen: ik ben nu alleen. Maar ik maak er het beste van.”
Een mooi en volwaardig mens
Niet alleen verlies, ook een diagnose of ziekte kunnen leiden tot verlies van grip op en regie over je leven. En ook hierover krijgen we hartverscheurende én hoopvolle verhalen binnen. We sluiten graag af met een inzending die ons diep raakte. Een verhaal over het verliezen van de regie en de kracht van liefde.
“Toen ik te maken kreeg met Alzheimer in mijn kring van dierbaren, voelde het als een verlies van heel dichtbij, Maar toch door er in liefde naast te blijven staan, ervaarde ik het volgende: als mensen het allemaal niet meer zo goed weten, brengt dat heel veel onrust en onzekerheid in hen teweeg. Waar alles voorheen allemaal heel duidelijk was, voelt het nu ineens wat leeg. Dit schept vaak veel verwarring. Ook je zelfvertrouwen kan hierdoor gaan wankelen, omdat je niet begrijpt waarom je steeds meer dingen vergeet. En uit schaamte probeer je dan dit alles te verbergen. Of te zeggen dat het allemaal nog niet zo erg is en dat je geen hulp nodig hebt, omdat je niet als invalide wilt worden gezien. Maar lieve jij, je bent geen invalide, maar een mooi en volwaardig mens, die zelf nog heel veel kan, en nog even waardevol is als voorheen. Die nog fijn van het leven geniet, op een eigen unieke manier, die heel puur is en heel diep gaat. Ik hou van jou!”
Een snaar raken
Het is maar een kleine greep uit de vele verhalen die jullie met ons deelden. En eerlijk is eerlijk, toen we met Vief begonnen wisten we nog niet wat we allemaal zouden losmaken. Het is geweldig om te ervaren dat we een snaar raken en dat we van waarde kunnen zijn voor wie de regie over het leven kwijt is, of bang is om die kwijt te raken. Onze wens voor 2023 is dat jullie ons weer massaal weten te vinden op zoek naar inspiratie en hulp om de draad van het leven (weer) op te pakken. En uiteraard je verdriet, worstelingen, oplossingen en vreugde met ons te delen. Want dat verhalen delen helpt, dát hoeven we je niet meer te vertellen.
Tip van Vief
Het afgelopen jaar zetten we een paar verhalen extra in de spotlight. Lees bijvoorbeeld hoe Gert op zoek gaat naar nieuwe liefde na het verwerken van het plotselinge verlies van zijn vrouw. Of bekijk de mini-documentaire waarin Arie vertelt hoe hij de draad van het leven weer oppakte. Laat je inspireren en deel ook je verhaal met ons!
