Joek en Jos zijn vrijwilliger op een speciaal kerstfeest: ‘Dit diner is zo bijzonder, we slaan geen jaar meer over’

De decembermaand staat voor veel mensen in het teken van familie, maar wat als je die niet hebt? En wat als je überhaupt geen dak boven je hoofd hebt? Voor iedereen die nergens aan kan schuiven op Eerste Kerstdag, opent de Dominicuskerk in Amsterdam ieder jaar z’n prachtige deuren voor een gigantisch diner. Joek (77) en Jos (63) en zijn al sinds 2006 gastheer en gastvrouw tijdens deze bijzondere avond.“

Ik zou het niet meer willen missen”, vertelt Joek aan Vief. “Het is zo’n mooie avond. Een warm bad waar je in belandt. Mensen zijn ongelofelijk blij en dankbaar. Daar krijg je zelf ook energie van.”

Ieder jaar vrijwilliger

Joek en Jos komen elkaar in 2005 tegen in hun woonplaats Harderwijk. Sindsdien vormen ze een stel, al blijven ze wel lekker in hun eigen huis wonen. Eerste Kerstdag hebben ze maar één keer apart van elkaar gevierd. Jos: “Ik was dat jaar bij een vriend in Amsterdam, toen die ‘s middags zei: ‘Ik ben gastheer bij een groot diner in een kerk, ga mee!.’ Ik twijfelde of het wel wat voor mij was, maar besloot toch even te gaan kijken. Ik was meteen om. Het jaar daarop heb ik Joek meegenomen. Sindsdien bedienen we de gasten aan tafel. We slaan geen jaar over.”

Iedereen is welkom

Het 3-gangendiner is niet alleen bedoeld voor daklozen, vertelt Jos. “Iedereen is welkom. Dat is juist het mooie. Mensen die eenzaam zijn, die weinig geld hebben, maar ook toeristen en parochianen: letterlijk voor iedereen staat de deur open. Juist die combinatie maakt deze avond zo speciaal. Er heerst echt een heel fijne en bijzondere sfeer.”

Geliefd

Reserveren voor het diner kan niet. Wie het eerst komt, wie het eerst maalt. Het diner is zo geliefd, vertelt Jos, dat mensen al rond het middaguur binnen komen schuifelen om een plekje aan hun favoriete tafel, of zelfs in hun favoriete hoek van de kerk te bemachtigen. Joek: “Sommige mensen komen echt al jaren. Die herkennen we dus ook. Dat is leuk. Dan zie je ineens weer iemand lopen die je het jaar daarvoor hebt bediend.”Jos vervolgt: “Veel mensen geven aan dat ze het in eerste instantie best spannend vonden om alleen te komen, maar die spanning raakt iedereen snel kwijt. Je komt zo makkelijk met anderen in contact. Het zal me niets verbazen als er hier relaties en vriendschappen zijn ontstaan.”

Unieke gesprekken

Tijdens het diner is er plek voor negenhonderd tot duizend man. “Dus het is hard werken”, lacht Jos. Maar ondanks dat is er ook zeker tijd voor ontspanning. “We schuiven zelf ook aan. Als iedereen te eten en te drinken heeft, dan pakken wij ook een bordje. Je voert unieke gesprekken met mensen die je anders niet snel tegenkomt.”Joek vult aan: “Zo sprak ik vorig jaar een vrouw die zo ongelofelijk dankbaar was, omdat ze zelf heel erg moeilijk kon rondkomen. Op een gegeven moment vroeg ze of ze misschien nog een beetje extra eten opgeschept kon krijgen. Vervolgens haalde ze voorzichtig een bakje tevoorschijn. Dan had ze morgen ook nog te eten.”

Hoogtepunt

Er staat op Eerste Kerstdag naast het diner overigens nog meer op de agenda van de Dominicuskerk. De deuren staan de hele dag door al open. Er wordt geschaakt, gedamd, gezongen, geschminkt en mensen lezen op een podium gedichten voor. Tegen vijven wordt de kerk pas omgebouwd tot restaurant.Joek: “Overdag is het ook al heel erg leuk, maar het diner blijft toch wel het hoogtepunt. Er hangt prachtige verlichting. In de avondschemering wordt het er alleen maar mooier op.” Jos: “En dan de kerstliederen, die we na het eten met z’n allen zingen. Echt iedereen zingt uit volle borst mee. Duizend man. Daar kan niks tegenop. Je voelt je één met iedereen.”

Delen en geven

Wat Joek en Jos betreft is er dus niets mooiers dan Eerste Kerstdag door te brengen als vrijwilliger. Jos: “Het is een andere manier van kerst vieren. Het is delen en geven, in plaats van consumeren en innemen. Daarnaast voel ik altijd een extreem positieve kracht van zoveel mensen bij elkaar. En er is nooit gedoe. Geen dronken mensen, geen vechtpartijen, de sfeer is altijd goed.”

Ook vrijwilliger worden

Of er tot slot nog meer vrijwilligers gewenst zijn? Joek: “Jazeker, het is ieder jaar weer een gigantische onderneming. Er moet zoveel geregeld worden: van de bediening, tot de toiletten die schoongemaakt moeten worden, en van het eten voorbereiden, tot mensen die bij de deur staan: dus ja, vrijwilligers zijn altijd gewenst. Voor dit jaar is de inschrijving gesloten, maar je kunt natuurlijk altijd op de dag zelf kijken of er nog handjes nodig zijn. En volgend jaar is er weer een kerstdiner...:)